पुणे – सावित्रीबाई फुले पुणे विद्यापीठात नुकतेच 80 वर्षाचे एक गृहस्थ प्र-कुलगुरूंना भेटायला आले होते. मुख्य इमारतीमध्ये पोहोचले, ते सरळ केबिनमध्ये आले. त्यावेळी व्यवस्थापन परिषदेची अनौपचारिक बैठक सुरू होती. त्यांनी आल्याआल्या प्र-कुलगुरूंना मिठीत घेतले. प्र-कुलगुरुंनीही त्यांना वाकून नमस्कार केला. ते पाहून व्यवस्थापन परिषदेचे उपस्थित सदस्यही आश्चर्यकीत झाले.
प्र-कुलगुरू डॉ. एन. एस. उमराणी हे सोलापूर जिल्ह्यातील भंडारकवठे गावातील शाळेत सातवी-आठवीत शिकले. सन 1972 च्या दुष्काळानंतर 1973-74 च्या सुमारास त्यांची परिस्थिती अत्यंत हलाखीची होती. त्या काळामध्ये याच भरले गुरुजींनी काही विद्यार्थ्यांना दत्तक घेऊन जेवण दिले. त्यात उमराणी यांचाही समावेश होता. आपला एक विद्यार्थी इतक्या मोठ्या पदावर बसला आहे, हे इतक्या वर्षांनी कळल्यानंतर गुरुजींना राहवले नाही आणि ते भंडारकवडे येथून उमराणी यांना भेटण्यासाठी पुण्यात आले. आपल्या विद्यार्थ्याला भेटल्यानंतर त्यांना खूप आनंद झाला.
वास्तविक व्यवस्थापन परिषदेच्या सदस्यांपुढे त्या दोघांनाही थोडेसे अवघडल्यासारखे झाले होते. म्हणून सदस्यांनी त्यांना विनंती केली, मग ते दोघेही उमराणी यांच्या घरी गेले. “गुरुजींना भेटल्याचा मनस्वी आनंद तर झालाच, पण त्या ऋषितुल्य व्यक्तीचे पाय धरण्याची पुन्हा एकदा संधी मला मिळाली,’ असे डॉ. उमराणी यांनी सांगितले. दरम्यान, “मी या विद्यार्थ्याला शिकवल्याचा मला आज प्रचंड आनंद होत आहे,’ असे उद्गार भरले गुरुजींनी काढले. या भेटीची विद्यापीठाची मुख्य इमारतही साक्षीदार ठरली.