शिरूरच्या तहसीलदारांकडून जेवण, राहण्याची सोय
रोजीरोटी बरोबर करोना आजाराची आहे भीती
शिरूर -हाताला काम नाही त्यात करोना व्हायरसची आजाराची भीती यामुळे सगळीकडे दहशतीचे वातावरण आहे. या सर्व भीतीने स्वतःच्या प्रपंच, बायका, लहान मुले बरोबर घेऊन नजर चुकवत, पोटाला मोठा चिमटा घेऊन आपल्या राज्यात पायी निघालेल्या 165 परप्रांतीय मजूर नागरिकांना शिरूरच्या तहसीलदार लैला शेख व कर्मचारी नागरिक यांनी त्यांची विचारपूस करून त्यांच्यावर मायेचा हात फिरवून आधार दिला. त्यांच्या लहानग्यांना वेळेत जेवण, दूध देण्यात आले.
शेकडो किलोमीटरचा प्रवास करून पोट भरण्यासाठी आलेल्या परप्रांतीय मजूर नागरिकांना त्यांच्या रोजीरोटीचा बरोबर या आजाराची भीती मोठ्या प्रमाणात त्यांच्यामध्ये बसली आहे. वाहतूक व्यवस्था सर्वच ठप्प असल्याने अखेर या परप्रांतीय नागरिकांनी कामगारांनी मजुरांनी आपल्या गावाकडची वाट धरली आहे, तीही पायी चालत.
पुण्याहून आपल्या राज्यात पायी निघालेले असे 165 मजुरांना शिरूरच्या तहसीलदार लैला शेख, मंडलाधिकारी निलेश घोडके यांनी आधार दिला असून शिरूर तालुक्यातील कोरेगाव भीमा, संजीवनी होस्टेल कारेगाव, शिरूर शहरातील सीताबाई थिटे कॉलेज, शासकीय मागासवर्गीय मुलींचे होस्टेल येथे राहण्याची जेवणाची नाश्त्यापासून सर्व मदत सुरू केली आहे. यासाठी त्रिलोकरत्न आनंद चॅरिटेबल ट्रस्टही मदत करत आहे.
या परप्रांतीय कामगारांना मात्र याठिकाणी राहायचे नसून त्यांना त्यांच्या घराकडची ओढ लागली असल्याचे दिसून आले आहे. अनेक कामगार येथे राहण्यात तयार नाही. शासकीय अधिकारी त्यांना समजावून सांगत आहेत; परंतु आपल्या गावाला जाण्याची आस असल्याचे त्यांच्या बोलण्यावरून दिसून आले. आरोग्य सेविका एस. बी. राऊत यांनी कारेगाव येथील सर्वाची आरोग्य तपासणी केली.
मातृत्वाला फुटला पाझर
परप्रांतीय कामगारांमध्ये अनेक लहान मुले आहेत. मोठ्या व्यक्तींना जेवण दिले; मात्र बालकांचे काय? असा प्रश्न तहसीलदार लैला शेख यांना पडला. त्यांनाही दोन वर्षाचा मुलगा आहे. माझा मुलगा दुधाशिवाय रहात नाही तर हे मुलं कशी राहणार? असा प्रश्न त्यांच्या मनाला पडला त्यांनी स्वतः दूध घेऊन गरम करून मुलांना दिले. त्यांच्या मातृत्वाला खऱ्या अर्थाने पाझर फुटल्याने परप्रांतीय माताही त्यांच्या प्रेमाने गहीवरल्या.