पुण्याचा वरिष्ठ टेबल टेनिसपटू संतोष वाखरडकर याने आपल्या शिरपेचात मानाचा तुरा खोवला आहे. त्याने जालंधर येथे नुकत्यात पार पडलेल्या अखिल भारतीय टेबल टेनिस स्पर्धेत पुरुष एकेरी तसेच सांघिक प्रकारात ब्रॉंझपदकाला गवसणी घातली.
ही त्याची केवळ आताचीच कामगिरी आहे असे नव्हे, तर त्याच्या कामगिरीत त्याने गेल्या अनेक काळापासून सातत्य राखले आहे. वयाची चाळीशी पार केल्यावर त्याने केलेली ही कामगिरी निश्चितच जास्त कौतुकास्पद आहे. याच वयोगटात त्याने पदकांची रास ओतली आहे. सध्या तो 40 पेक्षा अधिक गटात राष्ट्रीय मानांकित खेळाडू आहे. तसेच याच वयोगटात राज्यविजेताही आहे.
यंदाच्या वर्षी त्याने जिल्हा स्तरावर पुरुष एकेरीत विजेतेपदही पटकावले आहे. केवळ क्रीडा क्षेत्रातच नव्हे तर शैक्षणिक क्षेत्रातही त्याचे मोठे योगदान आहे. सेल्स हेड म्हणून एका खासगी कंपनीत तो कार्यरत असून एमआयटी शिक्षण संस्थेत बीबीए व आयबी या अभ्यासक्रमासाठी मार्गदर्शन करतो. इतकेच नव्हे तर टेबल टेनिसपटूंच्या पालकांची मानसिकता या संबंधातील एका विषयावर तो पीएच.डी. करत आहे.
हे सगळे व्याप सांभाळून तो गेली 18 वर्षे एक खेळाडू व टेबल टेनिस प्रशिक्षक म्हणूनही कार्यरत आहे, हे विशेष. त्यातही कॉर्पोरेट क्षेत्रात काम करत असलेल्या व टेबल टेनिसमध्ये गती व रुची दोन्ही असलेल्या खेळाडूंसाठीही विशेष प्रशिक्षण शिबिर चालवतो. हे सगळं सांगण्याचा उद्देश एकच की असे अनेक खेळाडू आहेत जे पडद्यामागे प्रचंड काम करतात, पण प्रसिद्धीच्या झोतात कधीही येत नाहीत.
संतोषसारख्या उच्चशिक्षित खेळाडूंमुळेच येत्या काळात केवळ जिल्हा, राज्यालाच नव्हे तर देशाला गुणवान खेळाडू गवसतील.
परीक्षा संपल्यावर केवळ उन्हाळी क्रीडा शिबिरांमध्ये आपल्या पाल्यांना पाठवणाऱ्या पालकांनाही हे सांगावेसे वाटते की, आपला पाल्य क्रीडा क्षेत्रात जर “लंबी रेस का घोडा’ व्हावा असे वाटत असेल, तर संतोषसारख्या प्रशिक्षकाकडे संपूर्ण मोसमासाठी प्रशिक्षणाला पाठवणे निर्णायक ठरेल. संतोष स्वतः पाचवेळा राष्ट्रीय स्तरावर खेळला आहे. त्याने खुल्या राष्ट्रीय स्पर्धांमध्येही आपली गुणवत्ता सिद्ध केली आहे. आज चॅम्पियन्स टेबल टेनिस क्लबमध्ये तो अनेक मुला-मुलींना प्रशिक्षण देत आहे व येत्या काळात हीच मुले आपल्या कामगिरीने नाव उंचावतील याचा विश्वास वाटतो.
संतोषला त्याच्या घरातूनच क्रीडा संस्कृतीचा वारसा मिळाला आहे. त्याचे वडील परभणीच्या कृषी विद्यापीठाकडून मैदानी खेळाडू म्हणून नावाजले गेले आहेत. तसेच त्याचा मोठा भाऊ देखील बॅडमिंटनपटू व प्रशिक्षक आहे. “जगात जर्मनी तर भारतात परभणी’ म्हणतात त्यानुसार याच ठिकाणाहून आज पुण्यातील खेळाडूंना धडे देणारा संतोष येत्या काळात आणखी मोठ्या स्तरावरही एक प्रशिक्षक म्हणून नावारूपाला यावा हीच अपेक्षा आहे.