-माधुरी तळवलकर
तरुण वय… चटकन प्रेमात पडण्याचं. एकमेकांशी लग्नाच्या आणाभाका होतात. मुलीनं घरात काही सांगितलेलं नाही. कारण तिला माहीत आहे, घरून विरोध असणार आहे. घरात ती सगळ्यांची लाडकी. सगळ्यांचा तिच्यावर विश्वास! पण तिला त्याच्याशीच लग्न करायचंय. घरातले तिचं लग्न ठरवताहेत. स्पष्ट सांगून लग्नाला विरोध करण्याचं तिच्यात धारिष्ट्य नाही. दोघांच्या सारख्या गाठीभेटी होताहेत.
शेवटी ठरतं की, घरात कोणाला न सांगता तिनं घराबाहेर पडायचं. दोघांनी दूरगावी निघून जायचं. दोघे सज्ञान; मग त्यांना कोण अडवणार! दोघे लग्न करतील, सुखानं राहतील. “येताना मी थोडे दागिने, पैसे घेऊन येईन’, असंही ती मुलाला सांगते. दरम्यान, मुलीचं लग्न ठरतं. लग्नाची तारीखही ठरते. सगळ्यांची तयारी सुरू होते. कुटुंब मोठं. हिच्या लग्नाचा सगळ्यांना उत्साह!
प्रत्येक नातेवाईक हिच्या लग्नात कोणत्या ना कोणत्या प्रकारे सहभागी होत आहे, मदत करते आहे. सगळेजण लग्न उत्तम पार पडावं; आपल्या लाडकीचं कौतुक करावं म्हणून झटत आहेत. ही सारं पाहते आहे. आपण या सगळ्यांचा अपेक्षाभंग करणार म्हणून तिला एकीकडे वाईट वाटतंय पण ती स्वतःला धीर देतेय. नंतर सगळं ठीक होईल, आता आपण धाडस दाखवलं पाहिजे असं स्वतःला सांगते आहे.
तिकडे तिचा प्रियकर रेल्वेस्टेशनवर येऊन पोहोचलाय. त्याला माहीत आहे की, उद्या तिचं लग्न आहे. आज सगळेजण लग्नकार्यालयात गेले असणार. हिला जमेल ना, सगळ्यांच्या नजरा चुकवून यायला? त्याला सारखी धाकधूक. तो तिला मेसेज पाठवतो. “येतेस ना?’ ही “हो’ म्हणते. पण तिच्याभोवती गराडा. कोणी चिडवतंय, कोणी तिला सजवतंय, कोणी प्रेमानं गहिवरून येतंय. ती अस्वस्थ. वेळ जात चाललाय. तिला एकटीला तिथून निसटण्याची संधी मिळणं कठीण होत चाललंय. त्याचे मेसेजेस वाढत चाललेत, “नक्की येणार आहेस ना?’
तेवढ्यात तिची आई येते. तिच्या हातात दागिने, भेटवस्तू, साड्या…! आई तिला प्रेमभरानं जवळ घेते. “किती कौतुक आहे तुझं बघ सगळ्यांना!’ असं म्हणून ती एकेकानं दिलेली वस्तू तिच्याकडे देऊ लागते. “ही आत्यानं तुझ्यासाठी केलेली माळ… केव्हापासून पैसा पैसा जोडत होती त्यासाठी.’ मग साडी देते. म्हणते, “मावशी बिचारी गरिबाघरची. पण बघ, तुझ्यासाठी किती भारी साडी घेतली. मला घेऊन गेली होती ती बरोबर!’ …एकेक नातेवाईक आणि तिची एकेक आठवण… ऐकताना मुलगी सैरभैर होते. इतक्या सगळ्यांचं प्रेम लाथाडून आपण जायचं? प्रेम काय फक्त त्याचंच आहे आपल्यावर? ह्यांचं नाही? सगळ्यांचं किती निरपेक्ष प्रेम आहे आपल्यावर आणि आपण…! तिला गलबलून येतं. ती त्याला मेसेज पाठवते, “सॉरी!’