लॉकडाऊन आणि गृहीणी…
लॉकडाऊनमध्ये अकडलोच आहोत आम्ही
वर्षानुवर्षे! उंबरठ्याजवळच्या अदृश्य शृखलांनी
बरं झाल, जरा तुम्हालाही
चव चाखायला मिळाली लॉकडाऊनची
रांधे वाढा, नि उष्टे काढा
हेच काय ते आमचं आयुष्य
दुखणे-खुपणे, पाहुणे-राऊळे, मान मरातब
हेच काय ते आमचं कार्यक्षेत्र!
भाजीला जाणे, दळणाला जाणे
एवढंच काय ते आमचं स्वातंत्र्य
घटकाभर कधी माहेरी जाणे
एवढीच काय ती आमची सहल!
सकाळपासून रात्रीपर्यंत
घाण्याला जुंपलेलोच असतो आम्ही
अन् रात्री इच्छा नसली तरीही
सहन करावा लागतो बलात्कार, तोही नवऱ्याकडून!
जन्म द्यावा तुमच्या वंशाच्या दिव्याला
अन् नाहीच झाला दिवटा
तर सहन करावा सासुरवास
आम्हीच! गुन्हा काय तो आमचाच!
लॉकडाऊन महिनाभर वाढले काय नि,
चार महिने लांबले काय?
काही फरक नाही आमच्या आयुष्याच्या रहाटगाड्यात
हा एक फरक तेवढा झाला
मध्यान्हीचा आमचा स्वत:चा, एकटीचा
एकांत मात्र हरवून गेल….!!
डॉ. वंदना कारखेले-नागरगोजे, राहुरी, जि. नगर