पक्षांना पाहण्यासाठी निसर्गप्रेमींची वाढतेय वर्दळ
मायणी – खटाव तालुक्यातील मोराळे येथील परिसर निसर्ग सौंदर्याने खुलून गेला असून सध्या गुलाबी थंडीत हिरव्यागार निसर्गात विविध रंगी पक्षांची किलबिल निसर्गप्रेमींना भुरळ घालत आहे. या पक्षांना पाहण्यासाठी अनेक निसर्गप्रेमी तासनतास या परिसरात रमून जात आहेत.
यावर्षी पाऊस कमी झाल्याने पाण्याची वाणवा जाणवणार आहे. मात्र, खटाव तालुक्यातील निसर्गाने अद्याप मान टाकलेली नाही. हिरवागार निसर्ग मनाला मोहावून टाकत आहे. त्यातच तालुक्यातील मोराळेचा परिसर सध्या निसर्गप्रेमींसह पक्षीप्रेमींना भुरळ घालत आहे. येथील निसर्ग सौंदर्याची अनुभती घेतानाच त्यात असलेले असंख्य पक्षी पाहताना पक्षीमित्रांसाठी ही खास पर्वणी ठरत आहे. दैनिक प्रभातचे प्रतिनिधी व निसर्गमित्र महेश जाधव यांनीही मोराळे परिसरास भेट दिली. त्यावेळी त्यांनी विविध रंगी पक्षांची टिपलेली छायाचित्रेही अशीच मनाला मोहावून टाकत आहेत. त्या पक्षांच्या माहितीसह त्यांनी टिपलेली विविध पक्ष्यांची काही छायाचित्रे खास प्रभातच्या वाचकांसाठी
वेडा राघू – वेडा राघू शास्त्रीय नाव:चशीेिी ेीळशपींरश्रळी हा एक किडे खाणारा पक्षी आहे. उष्ण कटिबंधातील बहुतेक सर्व देशांत याचे वास्तव्य आहे. भारतात हा मोठ्या प्रमाणात दिसतो. तरी देखील पक्षी-निरीक्षकांच्या मते गेल्या काही वर्षात याची संख्या खूपच कमी झाली आहे. हा पक्षी हिरव्या रंगाचा असून शेपटी एका रेषेप्रमाणे असते.
बुलबुल – बुलबुल मध्यम आकारमानाचे, थव्याने राहणारे, गोंगाट करणारे, मुख्यत्वे फिक्या रंगांचे, लांब, मऊ आणि हलक्या पिसांचे पक्षी आहेत. यांची चोच लहान ते मध्यम आकाराची आणि थोडी बाकदार असते. यांचे पाय लहान आणि तुलनेने अशक्त असतात, पंख लहान आणि गोल असतात आणि त्या मानाने यांचे शेपूट लांब असते. यांच्या मानेच्या मागील बाजूस केसांसारखी विकसित पिसे असतात. बुलबुल नर आणि मादी बहुदा दिसायला सारखेच असतात. हे जोमदार आवाजात गाणारे म्हणून ओळखले जातात आणि म्हणून मोठ्या प्रमाणात पाळले जातात.
ऑलिव्ह-बॅक्ड पायपिट- ऑलिव्ह-बॅक्ड पायपिट हा पायपिट वंशाचा एक लहान पॅसेरीन पक्षी आहे, जो दक्षिण, उत्तर मध्य आणि पूर्व आशिया तसेच उत्तर-पूर्व युरोपियन रशियामध्ये प्रजनन करतो. हे हिवाळ्यात दक्षिण आशिया आणि इंडोनेशियामध्ये जाणारे लांब पल्ल्याच्या स्थलांतरित आहेत.
चिरक – चिरक हा जल्पकाद्य पक्षिकुळातील एक पक्षी आहे. याची लांबी साधारणपणे 17 सेंमी असते. याची मराठी भाषेतील इतर नावे चीरक, काळोखी, खोबड्या चोर, कोळशी, लहान सुई हे आहेत
तपकिरी श्राइक– तपकिरी श्राइक हा श्राइक कुटुंबातील एक पक्षी आहे जो प्रामुख्याने आशियामध्ये आढळतो. हे लाल-बॅक्ड श्राइक आणि इसाबेलिन श्राइकशी जवळून संबंधित आहे. लॅनिअस हे वंशाचे नाव बुचर या लॅटिन शब्दावरून आले आहे आणि काही श्राइक्स त्यांच्या आहाराच्या सवयीमुळे बुचर बर्ड्स म्हणूनही ओळखले जातात.
लांब शेपटीचा खाटीक – लांबी: 25 सेंमी. आकार: बुलबुलपेक्षा मोठा. ओळखः लांब शेपटी, पाठ तसेच छाती व पोटाची बाजू तांबूस तपकिरी मुकुट व वरची पाठ करडी. पंख काळपट व त्यावर छोटा पांढरा डाग. शेपटी काळी. आवाज: आवाज कर्कश रागावल्यासारखा. गातो तेव्हा इतर पक्ष्यांचा आवाजांची मधुर स्वरात नक्कल करतो, स्वतःशीच बडबड केल्यासारखी व्याप्ती.
रहिवासी. संपूर्ण महाराष्ट्र अधिवास खुले झाडीचे प्रदेश तसेच शेतीप्रदेश. खाद्य ः नाकतोडे, इतर मोठे कीटक, सरडे, छोटे सस्तन प्राणी इ. अर्धवट खाल्लेली शिकार काट्यात लटकवून ठेवायची सवय, म्हणून खाटीक हे नाव.
डोंबारी –डोंबारी, भुरुळका चिमणी तथा वडीचिमणी हा महाराष्ट्रात आढळणारा एक पक्षी आहे. याला इंग्लिशमध्ये श्बी क्राउन्ड स्पॅरो लार्क किंवा ब्लॅकबेलीड फिच लार्क अशी नावे आहेत.