आज रविवार सुट्टीचा दिवस! त्यात मस्त थंडी होती. रजई पांघरुन झोपले होते. मोबाइल मधल्या गजराला सुद्धा सुट्टी असते ना. तो पण नेहमी सारखी साखरझोपेतून उठवण्याची खोडी करत नाही. मग आरामात उठले.
आज नवरोबा एका दौऱ्यावर गेले होते. मग काय माझं एकटीचेच राज्य! उठल्यावर ठरवलं आज आपल्या आवडीचे काही तरी खायला करूया. दर रविवारच्या त्या दडप्या पोह्यांवर आज फुली मारायची. त्या पोह्यांना पण जणू हुश्श वाटले. आज त्यांची दडपशाही होणार नव्हती.
आज आपली इच्छापूर्ती करायची. लगेच इच्छांचे पदर उलगडू लागले. ठरवलं आज आपल्या आवडीचे भाजाणीचे थालीपीठ करून गरम गरम खायचे. भाजाणी भिजवली, थालीपीठ थापून तव्यावर लावले. थालीपिठाचा घमघमाट सुटला होता. लगेच पुढची इच्छा… त्या थालीपिठावर लोण्याचा गोळा हवा. पटकन ताक घुसळून लोणी काढलं. गरमागरम थालीपिठावर लोण्याचा गोळा विराजमान झाला. आता त्याबरोबर मिरचीचं लोणचं हवं. आहा काय बेत झाला. मजा आली असं गरमागरम थालीपीठ खायला. थालीपिठावर आता स्पेशल आले घातलेला चहा हवा! मस्त भरपूर आलं किसून दुधाचा चहा केला नि हातात कप घेऊन एकेक घोट चवीने प्यायला.
होतं काय संसाराच रहाटगाडग चालवताना बायका आपल्या इच्छांचे पदर जणू करकचुन बांधून टाकतात; कारण घरातील नवरोबाने, मुलांनी उलगडलेले इच्छेचे पदर त्यांच्या समोर झुलत असतात. त्यांच्या इच्छांच्या उलगडलेल्या पदराची पुर्तता करणं हे बाई आपलं आद्य कर्तव्य समजते. स्वतःच्या आवडीचे पदार्थ न बनवता उदरभरण म्हणून घरातल्यांच्या आवडीचे पदार्थ केलेले खाते. ती सवयच होऊन जाते. अगदी साधी गोष्ट लग्नापूर्वी चहा न पिता आवडिने कॉफी पिणारी ती लग्नानंतर सगळ्यांसाठी केलेला चहाच प्यायला सुरुवात करते.
कधी माहेरी गेली की ती उलगडते ते बांधून ठेवलेले इच्छांचे पदर… आई, अगं केळं घातलेला गोड शिरा कित्ती दिवसात खाल्ला नाहिये. घरात कोणाला आवडत नाही. एकटीसाठी कुठे करणार. आई आवडीने करून खायला घालते. पण हे इच्छांचे पदर ठराविक वयापर्यंतच उलगडून चालतील. कारण वय वाढत गेलं की खाण्यावर बंधन येणार आणि इच्छा नसताना औषधाच्या डोसाचा पदर वाढत जाणार. कधीतरी एकटे असल्याचा मोका साधून तरी आपल्या इच्छांचे पदर उलगडून इच्छापूर्तीचा आनंद घ्यावा. इच्छेच्या पदरावरचा मनमोर नाचू लागेल!
माणसाला किती इच्छा असतात ना! फक्त खाण्याचीच नाही तर कोण म्हणणार मला काश्मीर फिरायला जायची इच्छा आहे. कोण म्हणणार फॉरेन टूर. अगदी वय झालेले आजी आजोबा सुद्धा म्हणतात एकदा काशीयात्रा करायची इच्छा आहे.
तर कोणाला वेगवेगळ्या वस्तू खरेदीची इच्छा असते. बायकांना वेगवेगळ्या साड्या, दागिने खरेदीची इच्छा असते. घरात कितीही साड्या असल्या तरी कुठल्याही कार्यक्रमाला गेल्यावर तिथल्या कुठल्यातरी महिलेने परिधान केलेली साडी तिच्या मनात भरते. मग तशी साडी खरेदी करायची इच्छा असते.
जशी दोऱ्याची मोठी लड असते. त्यातला धागा काढला की लांब लांब उलगडत जातो. तसेच हे इच्छांचे पदर उलगडत जातात. जणूकाही मारुतीच शेपूट! पण या इच्छांनाही आवर घालायला हवा. पैलतीर गाठायची तर मोहाचे पाश आवळायला हवेत.
जीवनाच्या वस्त्राला, इच्छांची जर योग्यवेळी उलगडावे इच्छांचे पदर!
– अचला धारप