आपल्याकडे एक म्हण आहे ‘अंथरून पाहून पाय पसरावे’. म्हणजेच माणसाने आपल्या परिस्थितीनुसार वागावे. पण स्वप्न काही परिस्थिती बघून ठरत नसतात. अनेकदा ती स्वप्न पूर्ण करण्याची संधीही चालून येते, मात्र हीच संधी चालून आल्यावर आपले हात आपोआपच खिश्याकडे वळतो. मुलाने वडिलांकडे काहीतरी मागावे आणि वडिलांना ते देणे शक्य होत नाही, यापेक्षा दुःखद त्या बापासाठी काय असू शकते ? ओटीटी प्लॅटफॉर्म अॅमेझॉन प्राईम व्हिडिओचा पहिला मराठी चित्रपट असलेल्या “पिकासो’मध्ये अशाच एका बाप-लेकाची मन हेलावून टाकणारी कथा पाहायला मिळते.
पिकासोची कथा अगदीच साधी व निरागस आहे. सातवीच्या वर्गात शिकणारा गंधर्व गावडे (समय तांबे) हा पिकासो चित्रकला स्पर्धेत महाराष्ट्रातून पहिला आला आहे. त्याला आता देशपातळीवरील स्पर्धेत भाग घेण्याची संधी मिळाली आहे. या स्पर्धेत पहिल्या तीनमध्ये आल्यास स्पेनमधील पिकासो म्यूझियममध्ये जाऊन 1 वर्ष चित्रकला शिकण्याची संधी मिळू शकते. मात्र राष्ट्रीय पातळीवरील स्पर्धेत सहभागी होण्यासाठी भरावा लागणाऱ्या फीसाठी 1500 रुपये कुठून येणार? असा प्रश्न निर्माण होतो.
गंधर्व फॉर्मसाठी 1500 रुपये लागत असल्याचे घरी सांगतो. मात्र घरची आर्थिक स्थिती अगदीच बेताची, कर्जबाजारी, त्यात पत्नी आजारी असल्याने तिची सोनोग्राफी; अशा स्थिती पैसे आणायचे कुठून असा प्रश्न गंधर्वचे वडील पांडुरंग म्हणजेच, अभिनेता ‘प्रसाद ओक’ यांना पडतो. देवी-देवतांच्या मुर्त्या तयार करणे, तर कधी यात्रेच्या निमित्ताने होणाऱ्या ‘दशावतार’ नाटकात काम करून पांडुरंग पोट भरत असतो. स्वतः उत्तम कलाकार आणि मूर्तीकार असलेल्या पांडुरंगला पैशाअभावी स्वतःची स्वप्नं पूर्ण करता येत नाही. मुलाने स्वतःची स्वप्न पूर्ण करावी, असे या बापाला वाटते, मात्र पुन्हा पैसा अडवा येतो. या सर्वांवर पांडुरंग कशी मात करतो व आपल्या कलेतून 1500 रुपये कसे मिळवतो? याचीच कथा पिकासोत पाहायला मिळते.
बाप-लेकाच्या नात्यावर भाष्य करण्यापेक्षा हा चित्रपट दशावतार या लोककलेवर अधिक भर देतो. दशावतार ही कोकणातील शेकडो वर्ष जुनी लोककला लोकांसमोर आणण्याचा प्रयत्न दिग्दर्शक अभिजित वारंग यांनी पिकासो या चित्रपटाच्या माध्यमातून केला आहे. ही कला सादर करणाऱ्या लोकांची व्यथा देखील दिग्दर्शक आपल्यासमोर मांडतो. प्रसाद ओकच्या अभिनयाची दाद द्यायलाच हवी. अगदी नाटक सादर करतानाही मनात चालणारी घालमेल चेहरा व डोळ्यांद्वारे सहज दाखवण्याचे काम प्रसाद ओकने यामध्ये केले. पांडुरंगची पत्नी म्हणून अभिनेत्री अश्विनी मुकादम आणि बालकलाकार समय तांबे यांनी आपल्या वाटेला आलेली भूमिका उत्तमरित्या वठवली आहे.
पिकासोतील काही दृष्यांचे तर कौतुक करायलाच हवेत. विशेष म्हणजे चित्रपटाचा पहिलाच भाग. पाण्याने डबडबलेले डोळे, एकीकडे नाटक सुरू आहे तर दुसरीकडे डोक्यात विचारांचा गुंता, मुलासाठी आपण काहीच करू शकत नाही या भावनेने हतबल झालेला बाप उभा आहे. तर गंधर्व समोर बसून आशेने आपल्या वडिलांकडे एकटक बघत आहे, हा पहिलाच सीन चित्रपटाला पूर्णपणे ‘रंगून’ टाकतो.
खिशात पैसा नसताना ही व्यक्ती सिगारेटचे झुरक्यावर झुरके मारतो. विशेष म्हणजे एका सीनमध्ये तर पाडुरंग मुलासमोरच सिगरेट ओढतो, हे मात्र जरासे खटकते. परंतु, त्याचा पुढच्याच सीनमध्ये गंधर्व आपल्या हाताने वडिलाच्या चेहऱ्यावर नक्षी काढतानाचा क्षण, ते विसरायला भाग पाडतो. चित्रपटाचे शूटिंग कोकणात झाले आहे. त्यामुळे काही दृष्य अगदीच मन मोहून टाकतात. दिग्दर्शकाने कथा अगदी जास्त ताणण्याचा प्रयत्न देखील केलेला नाही. त्यामुळे हा चित्रपट पाहताना 73 मिनिटे अगदी सहज निघून जातात.
चित्रपट – पिकासो
दिग्दर्शक – अभिजित वारंग
कलाकार – प्रसाद ओक, अश्विनी मुकादम, समय तांबे
स्ट्रिमिंग प्लॅटफॉर्म – अमेझॉन प्राईम
रेटिंग – 2.5/5
– आकाश उभे