ऑस्ट्रेलियाच्या क्रिकेट संघात मार्क वॉ हा एसा एक फलंदाज होता की एलिगंट ह शब्दच मुळी त्याच्यासाठी बनला असावा. मीस्टर क्रिकेट, मीस्टर 360 असे कीतीतरी विशेषणे असलेले फलंदाज आपण पाहिले इथे कोणाचे महत्व कमी करण्याचा उद्देश नाही परंतू एलिगंट हा शब्द मार्क वॉ याच्यानंतर जवळपास तीन दशके अन्य कोणत्याही फलंदाजासाठी वापरला गेला नाही. मात्र, शुभमन गिलची फलंदाजी पाहिली की जाणवते मार्क वॉ याचा वारसदार गवसला.
परवा त्याने आयपीएल स्पर्धेच्या अखेरच्या सामन्यात रॉयल चॅलेंजर बंगळुरुविरुद्ध शतकी खेळी साकार करताना ज्या पद्धतीने चौकार व षटकार फटकावले त्यात जी नजाकत होती ती मार्क वॉच्या फलंदाजीतच दिसायची. गोलंदाजीच्या चिंधड्याही उडायच्या पण गोलंदाजाला रागही यायचा नाही हीच तर त्याची खासियत होती. पॉपिंग क्रीझ किंवा रिटर्न क्रीझच्या बाहेरही न जाता जागेवरून ज्याला मुंबईच्या भाषेत सांगायचे तर खडे खडे षटकार फटकावणे कशाला म्हणतात हे गिलने सहजरीत्या दाखवून दिले. त्याचा तो मनगटी खेळ खरेतर भारतीयांना नवा नाही.
गुंडाप्पा विश्‍वनाथ, महंमद अझरुद्दीन, व्हीव्हीएस लक्ष्मण यांना आपण पाहिले आहे पण गिलकडे लेगला फटका मारताना डावे मनगट असे काही फिरवण्याची किमया आहे की गोलंदाजाला हा फटका लॉंगऑनला जाइल असे वाटते पण चौकार किंवा षटकार मीडविकेटवरून जातो.
यंदाच्या आयपीएल स्पर्धेने आपल्याला काय दिले याचा विचार केला तर गिलसारखा लंबी रेस का घोडा दिला. विराट कोहली, रोहित शर्मासारखे खेळाडू निवृत्त झाल्यावरही भारतीय क्रिकेटचे भविष्य गिलच्या हाती सुखरुप असल्याची साक्ष या स्पर्धेने दिली. येत्या काळात गिल मोठा फलंदाज होणार यात शंका नाही परंतू त्याचाही उल्लेख खुद्द ऑस्ट्रेलियाचे क्रिकेटपटू व माध्यमेही एलिगंट म्हणूनच करतील याचा विश्‍वास वाटतो.
