तालुक्यातील सरकारी कार्यालये रंगली माव्याच्या पिचकाऱ्यांनी
नेवासा (प्रतिनिधी) – राज्य शासनाने गुटखा व मावा विक्रीवर बंदी घातली आहे. मात्र नेवासे तालुक्यात या बंदीच्या निर्णयाला केराची टोपली दाखवण्यात आल्याचे दिसून येत आहे. तालुक्यात अनेक ठिकाणी मावा, कुटख्याची सर्रास विक्री होत असल्याने शासकीय कार्यालये चांगलीच मावा, गुटखा खाणाऱ्यांच्या पिचकाऱ्यांनी रंगून निघली आहेत.
तालुक्यात सध्या प्रमुख रस्त्यांवर व गावागावांतील किराणा दुकानांवर तसेच नगर-औरंगाबाद महामार्ग, श्रीरामपूर-नेवासे-शेवगाव या महामार्गावर कुकाणे, घोडेगाव, घोडेगाव ते राहुरी या प्रमुख महामार्गावर असलेल्या पान टपऱ्यांवर बिनधास्तपणे गुटखा विकला जात आहे. तसेच अनेक ठिकाणी मुले मावा मळताना दिसून येतात. मात्र याकडे संबंधित विभागाचे अर्थपूर्ण दुर्लक्ष होत आहे. 2012 मध्ये शासनाने गुटखा बंदी जाहीर केली होती. या निर्णयाची अंमलबजावणी करण्याचे आदेश देण्यात आले. त्यामुळे सुरवातीला धास्तवलेल्या अनेक पान टपरी चालकांनी छुप्या पद्धतीने गुटखा विक्री सुरू केली. त्यासाठी मनमानी दर आकारला जात आहे. नगर व पुण्याचा मावा आता नेवासा, सोनई, घोडेगाव, कुकाणे या ठिकाणी विक्रीसाठी येत आहे. त्यातून आठवडे बाजारात लाखो रुपयांची आर्थिक उलाढाल होत असल्याचे बोलले जात आहे. मात्र या माव्याच्या आहारी 15 ते 40 वयोगटांसह तरुण वर्ग मोठ्या प्रमाणत गेल्याचे दिसत आहे.
गुटखा बंदी असल्याने अचानक माव्याला मोठी मागणी वाढली. मात्र 2013 मध्ये माव्यावरही बंदी आणली.
सुरवातीच्या काळात छुप्या पद्धतीने विक्री सुरु राहिली. मात्र या बंदीचा काहीच परिणाम झाला नाही. ही बंदी फक्त कागदावरच राहिली. त्यामुळे मुजोर झालेल्या या मावा विक्री दुकानदारांनी आता खुलेआम मावा विक्री सुरू केली आहे. तालुक्यात दररोज लाखो रुपयांच्या सुगंधी सुपारीची उलाढाल होत असून, निकृष्ट दर्जाची सुपारी माव्यासाठी वापरली जात आहे. ही सुपारी नेमकी येते कुठून, हा प्रश्न अनेकांना सतावत आहे. प्रत्यक्षात मावा किंवा गुटखा हा शरीराला घातकच आहे. मात्र यात भर म्हणून या माव्यामध्ये वापरल्या जाणाऱ्या पदार्थांची भेसळ शरीराला अतिघातक ठरत आहे. अनेक ठिकाणी निकृष्ट दर्जाचा चुना वापरला जातो. त्यामुळे तरुणांमध्ये कॅन्सरचे प्रमाणात वाढ होत असून, मावा खाणाऱ्याना जेवताना त्रास होतो. तसेच दात घासताना जिभेला, तोंडाला जखमा होत आहेत. मात्र त्याकडे दुर्लक्ष करून तरुणाई जास्तीचे पैसे खर्च करून मावा विकत घेऊन आजारांच्या विळख्यात अडकत आहेत. त्यामुळे या गुटखा व मावा विक्रेत्यांवर कारवाईची मागणी होत आहे.
शाळकरी मुलांनाही लागले व्यसन
12 ते 50 वर्षे वयोगटातील मजूर, उच्च शिक्षित तरुण, शेतकरी, विद्यार्थी या माव्याच्या व गुटख्याच्या व्यसनात अडकले आहेत. त्यात स्त्रियांचे प्रमाणही मोठे आहे. शासकीय कर्मचारीही त्यापासून सुटलेले नाहीत. त्यामुळे शासनाची कार्यालयेही गुटखा व माव्याच्या पिचकाऱ्यांनी रंगलेली दिसत आहेत. सध्या सरकारी कार्यालयांत सीसीटीव्ही कॅमेरे लावलेले आहेत. मात्र पिचकारी मारणाऱ्यांसाठी ते कुचकामी ठरल्याचे दिसत आहेत.