ख्रिसमस हा जगभरात आनंदात साजरा केला जाणारा सण आहे. येशू ख्रिस्त यांचा जन्म मानवाच्या जीवनात आनंद घेऊन आला.
आम्हा सर्वांना या आयुष्यामध्ये एक खराखुरा आनंद अनुभवास येण्यासाठी वाट पाहावी लागते. काही वेळेस काही क्षण आनंद घेऊन येतात, तर पुढचेच काही क्षण दुःखही घेऊन येतात. सुखे-दुःखे शेजारी शेजारी असतात असे म्हणतात. परंतु या लेखात मला एका अशा आनंदाविषयी लिहायचे आहे, ज्यास “मोठा आनंद’ अर्थात “ग्रेट जॉय’ असे संबोधिले आहे. कारण या आनंदामध्ये सर्व मानवजात आनंद जगते, अनुभवते व दुसऱ्यांनाही या मोठ्या आनंदात समाविष्ट करून घेते. मग हा मोठा आनंद आहे, तरी काय? हे पाहूया.
अंदाजे 2022 वर्षांपूर्वी एक मोठी घटना घडली, ज्यापासून इंग्रजी कॅलेंडरची सुरुवात झाली. नवी कालगणना खऱ्या अर्थाने अस्तित्वात आली.
पॅलेस्टाइन देशातील बेयलहेम गावाच्या रानात, मेंढपाळ आपले कळप राखीत होते. ती रात्रीची वेळ होती, तेव्हा परमेश्वराचा दूत, त्यांच्याजवळ उभा राहिला. प्रभूचे तेज त्यांच्याभोवती प्रकाशले आणि ते पाहून सर्वजण भयभीत झाले. तेव्हा देवदूत त्यांस म्हणाला, भिऊ नका, कारण पहा, जो मोठा आनंद सर्व लोकांस होणार आहे त्याची सुवार्ता मी तुम्हास सांगतो, ती ही की, तुम्हासाठी आज दाविदाच्या गावात तारणारा जन्मला आहे, तो ख्रिस्त प्रभू आहे.
ही गोष्ट प्रभू येशू ख्रिस्ताच्या जन्माविषयी आहे. या डिसेंबर महिन्यात खूप मोठ्या प्रमाणात आर्थिक उलाढाल होत असते. आंतरराष्ट्रीय स्तरावर विचार केला तर, याच महिन्यात पॅलेस्टाइन देश व इतर अनेक पर्यटन स्थळे, हाउसफूल असतात. जगातून पर्यटक बहुसंख्येने येशूच्या जन्मस्थळी भेट देतात. एकमेकांना शुभेच्छा देतात व 25 डिसेंबरला प्रामुख्याने चर्चमध्ये जाऊन कॅरल्स गीते गातात, केक कापतात व एक सणासुदीचा आनंद साजरा करतात.
प्रियांनो, खरा आनंद हाच आहे की, देवपित्याने मानवाकडे अवलोकन केले व त्याने मानवावर मोठी प्रीती केली. पवित्र शास्त्र सांगते, भूतलावर जन्म घेतलेला प्रत्येक मानव देवाच्या दृष्टीने पतित (पापी, अपराधी) असा आहे व म्हणून देवाचा पवित्र नियम मानवाला लागू पडतो, तो हा की, जो पाप करेल, तो मरेल. प्रत्येक जण अपराधी असल्यामुळे, मानवास मरणाचे भय ग्रासत असते. देहाचे मरण तर प्रत्येकास येतेच, परंतु आत्मिक मरण (अनंतकालिक नाश) हे देखील उपभोगावे लागणार; परंतु आत्मिक नियम सांगतो की, मोक्ष किंवा उद्धार (तारण) पावणे हाच एक उपयुक्त मार्ग मानवास अनंतकालिक शिक्षेपासून सोडवितो आणि यासाठीच प्रभू येशूंनी बाळ म्हणून या मानवी देहामध्ये प्रवेश घेतला. मानवास पापापासून सोडविण्यासाठी व पापाचा परिणाम मृत्यू, या दोहोंतून मुक्त करण्यासाठी येशू ख्रिस्तांनी वधस्तंभावरचे क्रूर व भयंकर मरण सहन केले.
प्रभू येशूच्या जन्माअगोदरच त्यांचे नाव येशू असे ठेवावे, हे त्यांच्या आईस, मरियेस सांगण्यात आले होते. मरिया ही तरुण, यहुदी वंशाची कुमारी होती. तिचा विवाह योसेफ नावाच्या यहुदी पुरुषाबरोबर होणार होता व त्या दोघांचा, आपल्या भाषेत सांगायचे तर साखरपुडा किंवा मागणी (एंगेजमेंट) झाली होती. त्या दोघांचा सहवास होण्यापूर्वीच मरिया पवित्र आत्म्याद्वारे गरोदर दिसून आली होती आणि म्हणून योसेफने तिला गुप्तपणे सोडण्याचा विचार केला होता. तो या गोष्टींच्या विचारात असतानाच, देवदूताने त्याला स्वप्नात दर्शन देऊन म्हटले, तू मरियेचा स्वीकार करण्यास भिऊ नको. कारण तिच्या ठायी जो गर्भ आहे तो पवित्र आत्म्यापासून आहे, ती पुत्र प्रसवेल आणि तू त्याचे नाव येशू ठेव, कारण तोच आपल्या लोकांस त्यांच्या पापापासून तारील.
प्रिय वाचका, मोठा आनंद म्हणजे आपल्या हृदयात कायमचा वास करणारा आनंद होय. हा कायमस्वरूपी आनंद तुम्हा-आम्हास प्राप्त होण्यासाठी आम्ही एक महवाची गोष्ट केली पाहिजे, ती म्हणजे ज्याच्या जन्माद्वारे संपूर्ण जगताला सणासुदीचा आनंद मिळतो त्या प्रभू येशूला आम्ही बाळ म्हणून नव्हे तर माझा व्यक्तिगत उद्धारकर्ता व प्रभू म्हणून विश्वासाने पाहिले पाहिजे. त्या प्रभू येशूचा आपल्या हृदयाने स्वीकारही केला पाहिजे. हा एक व्यक्तिगत अनुभव आहे. प्रिय वाचका, हा अनुभव आपणास मिळो (हीच ईश्वरचरणी प्रार्थना आहे.) आणि तद्नंतरच या संपूर्ण आयुष्यात, प्रत्येक क्षणी, या मोठ्या आनंदाचा अनुभव आपण घेत राहू. प्रभू परमेश्वर आपणास साहाय्य करो.
जगभरात मोठ्या आनंदात साजरा केला जाणारा हा सण भारतातही मोठ्या उत्साहाने आज साजरा केला जात आहे. या आनंदात आपणही सहभागी होऊया.