अनघा कोण्णूर
शत्रूवर मात करायची असेल तर त्याच्यासारखा विचार करायला हवा. करोना आपल्या जीवनात घुसलाय, तसं आपण त्याच्या डोक्यात घुसलो तर? म्हणून ही करोनाची मुलाखत-
मी : कसं वाटतंय तुम्हाला सेलिब्रिटी स्टेट्स मिळाल्यामुळे?
करोना (कुत्सित हसत) : डोक्यावर चढवून ठेवलंय लोकांनी.
मी : तुमच्या यशाचा गुरूमंत्र काय?
करोना : लक्षणे बदलत राहणे आणि पसरत राहणे, लोकांच्या गोंधळ आणि भीतीवर जगणे.
मी : अवघ्या तीन-चार महिन्यांत पूर्ण जगात पसरलात. ना हात ना पाय, ना कान ना डोळे. कसं जमवलं हे सारं?
करोना (पुन्हा कुत्सित हसत) : लोकांचा योग्य तसा वापर करून.
मी : तुमच्या पहिल्या एन्ट्रीच्या काही आठवणी?
करोना : काही गुपित नाही, तुम्हाला माहीत आहे तेच पुन्हा सांगतो. माझा प्रवास तळहातावरून सुरू झाला. तिथे मला थोडं थांबावं लागलं. त्या माणसाने नाकाला हात लावला आणि मला एन्ट्री मिळाली! थोड्या प्रयत्नानेच मला तिथल्या पेशींमध्ये प्रवेश मिळाला. थोडा धीर धरला आणि संधी मिळताच छाती, फुफ्फुस, श्वासनलिका, सगळीकडे माझे राज्य झाले! एवढ्याने भूक भागते काय? संधी मिळताच दुसऱ्या-तिसऱ्या-चौथ्या व्यक्तीत प्रवेश केला. सर्दी, खोकला आहे, का आणखी काही, हे कळायच्या आत मी दोन-तीन दिवसांत चार-पाच देशांत पोहोचलो.
मी : नवीन देशांमध्ये नवीन अडचणी?
करोना : हो, हवामान, खाणं, राहणं, वयोगट, प्रतिकारशक्ती सारेच वेगळं. मला अभ्यास करावा लागला, स्ट्रॅटेजी बदलावी लागली, पण काम सोपं झालं कारण ह्या सर्व लोकांत, एक साम्य होतं, माझी भीती!
(करोना मोठमोठ्याने हसू लागला.)
करोना : सुरुवातीला सर्दी, खोकला, ताप आणि कधी श्वास घ्यायला त्रास असे बळी पडू लागले. काहींना मानसिक विकार होऊ लागला. लोकांचे दुःख बघून माझी खूप करमणूक होते. माझ्या बातम्या, स्कोर, अफवा आणि फॉरवर्डसमुळे वेळ कसा जातो कळत नाही. माझा पाय इथून निघत नाही.
मी : काही लोकांना घरबसल्या तुझी बाधा होते आणि काही लोक बाहेर कामाला जाऊनसुद्धा निरोगी राहतात. असे का?
करोना : योग्य ती काळजी, सरकारी नियमांचे पालन, चांगले स्वास्थ्य, आत्मविश्वास, इच्छाशक्ती एवढं असलं की रोगप्रतिकारशक्ती पुरेशी असते मला दूर ठेवायला. पण पॉझिटिव्ह खरेच पॉझिटिव्ह आहे का नाही, लक्षणं तर काही दिसत नाहीत. कारण कधी, कसं, कोठे, केव्हा आणि कोणाला मी बाधा करेन? मलाच सांगता येत नाही. तुम्ही तर्कवितर्क करून काय उपयोग?
(आता सहन होत नव्हते म्हणून मी कानावर हात ठेवला.)
करोना : कानावर हात काय ठेवतेस? मी तर तुझ्या डोक्यात घुसलोय. अजून देशाच्या, जगाच्या आर्थिक अडचणी निर्माण केल्या आहेच. मुझे रोक सकते हो?
(मी मान होकारार्थी डोलावली.)