एकेकाळी पुण्यात सणस मैदानावर मोटोक्रॉस पाहायला जाणाऱ्यांची संख्या प्रचंड होती. श्याम कोठारी, योगेश बारगुजे ही नावे सगळ्यांच्याच तोंडी असायची. तो एक काळ होता व तो जितका यशस्वी ठरला तितकाच लवकर ओसरलाही. सणस मैदानावर ऍथलेटिक्स ट्रॅक तयार झाला व मोटोक्रॉसला एसएसपीएमएस किंवा पेटिट मैदानावर शिफ्ट व्हावे लागले. मात्र, हीच मोटोक्रॉसची क्रेझ पुन्हा एकदा निर्माण होईल अशी आशा ऋग्वेद बारगुजेने निर्माण केली आहे.
सणस मैदानावर जेव्हा या स्पर्धा होत होत्या त्यावेळी हा काहीतरी वेगळा परंतु साहसी खेळ आहे ते सगळ्यांनाच समजत होते. मात्र, त्याची क्रेझ इतकी वाढेल याची तसुभरही कल्पना कोणी केली नव्हती. श्याम कोठारी व योगेश बारगुजे यांनी जे यश मिळवले तेच आता ऋग्वेदकडूनही अपेक्षित आहे. अजून तो लहान आहे व त्याच्यासमोर खूप मोठी कारकीर्द आहे. त्याने जे यश आतापर्यंत मिळवले आहे त्यापेक्षा जास्त यश त्याने आंतरराष्ट्रीय पातळीवरही मिळवले तर देशातील नवतरुण वर्ग या खेळाच्या क्रेजने झपाटला जाईल यात शंका नाही.
कोइम्बतूर (तमिळनाडू) येथे झालेल्या एमआरएफ मोग्रिप सुपरक्रॉस चॅम्पियनशिप राउंड-1 बाइक शर्यतीत पुण्याच्या ऋग्वेदने सर्वोत्तम रायडरचा किताब पटकावला व पुन्हा एकदा पुणे शहराचा नावलौकिक वाढवला. तो आता अवघा 22 वर्षांचा आहे मात्र, त्याची स्वप्ने मोठी आहेत आणि त्यात तो यशस्वी देखील होईल हा विश्वास त्याने या स्पर्धेत सार्थ ठरवला.
क्लास-1, एसएक्स-1 प्रकारात पेट्रोनास टीव्हीएस रेसिंगचा स्टार रायडर ऋग्वेदने 17, 20, 37 गुण मिळवत बाजी मारली. शर्यतीच्या पहिल्या टप्प्यात गतविजेत्या असलेल्या ऋग्वेदने थाटात प्रारंभ केला. पहिल्या मिनिटापासूनच तो आघाडीवर होता. अखेरच्या लॅपमध्ये त्याला हातात ताण जाणवायला लागल्याने वेग कायम राखता येत नव्हता. याचमुळे पहिल्या टप्प्यात तो दुसऱ्या क्रमांकावर राहिला. यावेळी त्याला तातडीची वैद्यकीय मदत डॉ. सुदीप कोटेगर यांनी केली व तो पुन्हा एकदा शर्यतीत सक्रिय झाला. यावेळी मात्र, त्याने पुन्हा एकदा आघाडी घेतली व अखेरपर्यंत ती टिकवताना यशही पटकावले.
तसे पाहायला गेले तर ऋग्वेदने 2012 सालापासून रेसिंगमध्येच कारकीर्द घडवण्यासाठी त्याचे धडे गिरवायला सुरुवात केली. पहिल्या वहिल्या शर्यतीतच त्याने आपली गुणवत्ता दाखवली व दर्जाही सिद्ध केला. इथूनच त्याचा प्रवास सुरू झाला व आलेखही उंचावत राहिला. त्यानंतर त्याने मागे वळून पाहिले नाही. पहिल्या शर्यतीत त्याला तिसरा क्रमांक मिळाला तरीही त्याने हार मानली नाही व म्हणूनच आज हे यश तो पाहात आहे. त्यानंतर त्याने सराव वाढवला व त्याचे फलित म्हणून 2015 साली श्रीलंकेत झालेल्या ज्यूनियर चॅम्पियनशिप आणि इंडियन ज्युनियर नॅशनल चॅम्पियनशिपमध्ये यश मिळवले. याच स्पर्धेद्वारे त्याच्या आंतरराष्ट्रीय कारकिर्दीचा विजयी श्रीगणेशाही झाला. 2016 साली त्याने एसएक्स-2 प्रकारात एमआरएफ प्रायव्हेट फॉरेन ओपन चॅम्पियनशिप स्पर्धेचे विजतेपद पटकावले. हे त्याच्या वाटचालीतील तोपर्यंतचे सर्वात मोठे यश ठरले होते.
2017 साली त्याने एसएक्स-1 डर्ट ट्रॅक नॅशनल चॅम्पियनशिपमध्ये भाग घेतला. या स्पर्धेतूही तो विजेतेपदाचा करंडक घेऊनच मायदेशी परतला. प्रगतीचा आलेख चढता असताना, त्याच्या कारकिर्दीला अचानक ब्रेक लागला. त्याला 2018 सालातील एका शर्यतीत अपघात झाला. त्यात तो गंभीर जखमी झाला. त्यामुळे रेसिंगपासून तो दोन वर्षे दूर गेला. पण जिद्द माणसाला अपयशातूनही खंबीर राहायला शिकवते असे म्हणतात तसेच तो फिनिक्स पक्षाप्रमाणे पुन्हा एकदा भरारी घेतना दिसला. यातून सावरत असतानाच संपूर्ण जग करोनामुळे ठप्प झाले. यामुळे त्याला पुनरागमन करण्यासाठी खूप प्रतिक्षा करावी लागली.
करोनाचा धोका संपुष्टात आला व त्याने सरावाला प्रारंभ केला. गेल्या वर्षी त्याने एमआरएफ एसएक्स-1 इंडियन नॅशनल चॅम्पियनशिपमध्ये संपूर्ण राज्याचे नाव उंचावले. त्याच्या या यशामुळे तब्बल 21 वर्षांनंतर या शर्यतीत महाराष्ट्राला विजेतेपद मिळाले. हे यश पाहता येत्या काळात केवळ पुण्यातच नव्हे तर संपूर्ण राज्यात जिथे कुठे मोटोक्रॉस स्पर्धा तसेच रेसिंग स्पर्धा होतील त्यात त्याला पाहण्यासाठी त्याचे यश अनुभवण्यासाठी चाहत्यांची गर्दी उसळेल व पुन्हा एकदा पुण्यात याच साहसी क्रीडा प्रकाराची क्रेझही निर्माण होईल, असा विश्वास वाटतो.
अमित डोंगरे