– अनामिका
अचानक आभाळ भरून यावं आणि तुझे दरवळ सरींसोबत बरसावेत… मी सचैल भिजावे त्या दरवळांत. अशावेळी बाकी शब्द कोरडे वाटतात मला. तू झरतोस मनात… असं कधी झालं ना, की मी ऐकत राहते झिरमिरत्या स्वरांतलं एखादं गाणं जे मला आठवण करून देतं सकाळच्या ओथंबलेल्या दवांची… मी अडखळते, हरवून जाते त्या शब्दांत. तुला पाऊस म्हणता म्हणता मी आठवणींमधे रमते. पहाटेच्या ओल्या जामुनी रंगात मी शोधते तुला माझ्याच मिटलेल्या डोळ्यांमधे.
मला वाटतं, तू हरवू नयेस म्हणून मीच तुला डोळ्यांमधे लपवून ठेवलंय की काय? तसं असेल तर खरंच उमलून ये माझ्या डोळ्यांत एखादं मंद सुवासाचं स्वप्न होऊन. मी मग रुजवेन, सजवेन, तुला मनाच्या अंगणात किंवा तुझा चाफा होऊन राहीन अबोल, मुग्ध तुझ्या आठवणींत गुरफटून. तू पाऊस बनून खरंच ये एकदा. तुझ्या दरवळांची लिपी गिरवताना मी तुलाही गिरवेन धुक्याच्या पदरात लपवून, जांभळरानातल्या ओल्या गंधाळवाऱ्यासारखं…
पहाटेच्या केशरपंखी दवांत मिसळून जेव्हा तू गुलबटतोस आणि आळवाच्या पानावर आरास मांडतोस ना, तेव्हा कितीतरी चांदण्या लपत असतील त्या थेंबात. मी मनातल्या उमलणाऱ्या चाफ्याचे भाव उजळून घेते जेव्हा तू सावळ्या रूपात झिरमिरताना मला चातक बनवतोस. तुला डोळ्यांनी टिपणं हा सोहळा होतो तेव्हा. तावदानांवर जमलेली तुझ्या थेंबांची नक्षी मी अंगभर गिरवते. तुझे येणे हा एक उमलसण असतो. एक सुगंधसोहळा जो पहिल्या पावसाचा, मातीच्या उन्हाळलेल्या मनानं फुलवलेल्या पहिल्या दरवळाचा अनुभव असतो. मीही नहाते मग तुझ्या सावळेपणात सचैल धरणी होऊन. तुला आठवताना हे शब्द तुझ्यासारखेच बरसतात.
जणू पाण्याच्या तळाशी एखादा हुंकार जन्मावा, त्याचे तरंग उमटावेत पाण्यावर किंवा फुलाने कळीकडे एकटक पाहताना कळीने लाजून पानांच्या आवरणात स्वतःला लपवावे. असेच काहीतरी अबोलपण मीही अनुभवते. मला सांग झाडांच्या उंच उंच शेंड्यांवर आहे का रे तुझे घर? या पेरत्या पावसासारखे? की तुलाही शोधावा लागतो आसरा कुठेतरी, शिंपल्यात, डोहात किंवा डोळ्यात?
तू असाच सांडत जातोस पावसाच्या थेंबासारखा. अन् मी वेचत राहते तुझा थेंब न थेंब. मी तुझे दरवळही वेचत राहते. अथांग पसरत जातो मग पेरलेला पाऊस तुझ्या आठवणींसोबत. एखाद्या शांत वेळी आठवणींचे ढग भरून येतात. सोसाट्याच्या वाऱ्यात क्षण इकडून तिकडे बागडतात. हुंदके विजेची भाषा बोलतात. डोळ्यांतून एकेक थेंब पागोळीगत ओघळतो. दाटून आलेलं मळभ स्वच्छ होईतो बरसत राहतात सरी. काही गालावरच्या खळीत लपतात.