सलीम दुराणी गेले हे वृत्त सकाळी कानावर आले आणि पुण्यातच साधारण वीस वर्षांपूर्वी त्यांची झालेली भेट आठवली. त्यावेळी सोशल मीडिया नव्हता तेव्हाची ही गोष्ट, त्यामुळे त्यावेळचा फोटो किंवा सेल्फी नसल्याने तो क्षण वाचकांसाठी देता येत नसल्याचीही खंत आहे.
सलीमसाहेब म्हणजे एक मोकळाढाकळा क्रिकेटपटू. मनात एक व ओठात एक असली भानगड नाही. जे आहे ते सरळपणे बोलून मोकळे होणारा माणूस. इथे मुद्दाम माणूस असे म्हणतोय, कारण भारतीय क्रिकेटमध्ये त्यांच्याइतकी आक्रमक वृत्ती असूनही मनाने अत्यंत स्वच्छ असलेला दुसरा खेळाडू निदान माझ्या पाहण्यात तरी नाही.
दुराणी खेळत होते त्यावेळी आयपीएल स्पर्धा असती तर तेच सर्वात महागडे ठरले असते. ज्या काळी कसोटी क्रिकेटमध्येच नव्हे तर सराव करतानाही षटकार फटकावणे गुन्हा मानले जात होते, त्या काळात चाहत्यांच्या डिमांडनुसार षटकार मारणारा हा अवलिया फलंदाज.
अफगाणिस्तानात जन्मलेला हा पठाण खरेच जेव्हा खेळपट्टीवर झुमायचा तेव्हा मेहफिलही लुटून न्यायचा. असे असूनही त्यांना केवळ 29 कसोटी सामनेच भारताकडून खेळायला मिळाले. तरीही सर्वार्थाने अष्टपैलू म्हणावा असा हा भारताचा पहिलाच क्रिकेटपटू. षटकारांचा बादशहा मानला जाणारा हा फलंदाज आज आयपीएलमध्ये खेळला असता तर सध्या असलेल्या सोकॉल्ड युनिव्हर्सल बॉस, मिस्टर 360 किंवा किंग वगैरे फलंदाजांना कवडीची किंमत कोणी दिली नसती. त्यांच्याबद्दल काय आणि किती लिहावे असा प्रश्न पडतो.
प्रथम दर्जाच्या क्रिकेटमध्ये किंवा आंतरराष्ट्रीय क्रिकेटमध्ये वेगाने फलंदाजी करायची म्हणजे काय ते त्यांनीच शिकवले. आपले तंत्रशुद्ध फलंदाज दिवसभर खेळपट्टीवर उभे राहून संथ फलंदाजी करायचे त्या काळात हा माणूस षटकारांची बरसात करायचा. ऑस्ट्रेलियाचा रिची बेनॉ आणि इंग्लंडचा केन बॅरिंग्टन सलीम यांना भारतीय क्रिकेटचा राजपुत्र म्हणायचे. तर भारतात शेहजादा सलीम म्हणूनही ते परिचित होते.
जी आक्रमक फलंदाजी त्यांनी त्या काळात केली त्यावरून आजच्या क्रिकेटचे चित्र मनात रेखाटले तर आजच्या आयपीएलचे तेच हिरो ठरले असते, यात शंका नाही. खूप कमी सामने खेळूनही जगभरात आदर मिळवणाऱ्या या षटकारांच्या सम्राटाला
अखेरचा सलाम.