विश्रांतवाडी : विमाननगर येथील ज्येष्ठ साहित्यिक बी.के. मोमीन कवठेकर उर्फ बशीर कमरूद्दिन मोमीन (वय ७९) यांचे आज सकाळी वृद्धापकाळाने निधन झाले. त्यांच्या पश्चात पत्नी, तीन मुले, सुना, नातवंडे असा परिवार आहे. पत्रकार अन्वर मोमीन यांचे ते वडील होत.
लोककलेतील त्यांच्या पन्नास वर्षांच्या योगदानाबद्दल महाराष्ट्र शासनाने या क्षेत्रातील सर्वोच्च प्रतिष्ठित विठाबाई नारायणगावकर या पाच लाख रुपयांच्या पुरस्काराने त्यांना गौरविले होते.
पडद्याआड तर कधी पडद्यापुढे आत्मतविश्वासाने वावरलेले मोमीन यांनी आजपर्यंत गद्य आणि पद्य अशा दोन्ही प्रकारात विपुल लिखाण केले आहे. त्यांच्या लिखानावर पुणे विद्यापीठात प्रा.कसबे यांनी पीएचडी मिळवली आहे. तर मोमीन कवठेकरांनी लोककलावंतावर लिहिलेले पुस्तक संदर्भ म्हणून अभ्यासकांकडून वापरले जाते.
कवठेकरांच्या लेखणीतून अवतरलेले साहित्य प्रकारात गण, गवळण, लावण्या, भावगीते, भक्तिगीते, भारूडे, सद्यस्थिती वर्णन करणारी लोकगीते, पोवाडे, कविता, बडबडगीते, कलगीतुरा, देशभक्तिपर गीते, मराठी चित्रपटांसाठी गीतलेखन, मराठी गाण्यांच्या अल्बमसाठी लेखन, जनजागृती करणारी गीते आहेत. तर त्यांची हुंडाबंदी, व्यसनबंदी, एड्स, व्यसनमुक्ती, अंधश्रद्धा निर्मुलन, साक्षरता अभियान ही नाटके आकाशवाणीवर प्रसारित झाली आहेत.
भंगले स्वप्न महाराष्ट्रा, भक्त कबीर, सुशीला मला क्षमा कर, बाईन दावला इंगा, इष्कान घेतला बळी, तांबड फुटल रक्ताच ही त्यांची वगनाट्य आहेत. त्यांच्या ऐतिहासिक नाटकांमध्ये वेडात मराठे वीर दौडले सात, लंका कुणी जाळली, भंगले स्वप्न महाराष्ट्रा, कविता संग्रहात प्रेमस्वरूप आई याचा समावेश आहे.
त्यांनी अनेक नाटकात अभिनय केला असून शासनाचे व अनेक खाजगी पुरस्कारही प्राप्त केले होते. मोमोन यांनी कलावंतांच्या संघटनेची स्थापना करून कलावंतांना शासनाचे मानधन मिळवून देण्यासाठी मोठा संघर्ष केला होता.