(स्थळ स्वर्गातील कुरण. दुपारची वेळ. यमराज स्वतः एका अजस्त्र वटवृक्षाखाली पहुडलेला आहे. हाकेच्या अंतरावर त्याचा रेडा अति उत्कृष्ट दर्जाचे गवत व काही फळे यांचा आस्वाद घेत आहे. आकाश मार्गे पक्षीराज गरुड तिथे येतो व यमराजाला पाहून त्याच्यापाशी उतरतो)
गरुड ः नमस्कार, यमराज (मग जरा जोराने) नमस्कार… यमराज…
यमराज ः (डोळे चोळत) अं… हं… हे गरुडा आपण येथे यावेळी?
गरुड ः होय यमराज, पण उलट हाच प्रश्न मी आपणास विचारावयास हवा? आपण भर मध्यांनी इथे कसे काय? खूप निवांत दिसत आहात व आपले वाहन मी पाहत आहे, मनसोक्त कुरणात गवत खात आहे यमराज.
यमराज ः होय खरे आहे, या वटवृक्षापाशी आलो होतो तर रेडा म्हणे मला भूक लागली आहे. सभोवताली चांगलेच कुरण आहे मग म्हणालो, तुला काय खाऊन यायचे ते खाऊन ये. मी जरा येथे पडतो. या प्रचंड वटवृक्षाच्या छायेत कधी डोळा लागला ते समजलेच नाही.
गरुड ः ते सारे ठीक आहे; पण आजकाल आपण एवढे निवांत कसे? मनुष्य प्राण्याला यमसदनी नेण्याचे आपले काम बंद आहे की काय?
यमराज ः हे गरुडा, तू म्हणतोस ते खरे आहे, पण अशा काही गोष्टी घडत असतात की त्यावेळी माझे काम कुणीतरी दुसरेच करत असते.
गरुड ः यमराज, मी समजलो नाही?
यमराज ः तुला माहीत नसेल पण पृथ्वीलतावरती एक करोना नावाचा विषाणू येऊन त्याने थैमान घातले आहे. त्याने संपूर्ण पृथ्वी व्यापून टाकली असून मनुष्य प्राणी त्राही माम् त्राही माम् असे म्हणत आहेत. अलीकडे पृथ्वीवरील मृत्यूदर प्रचंड वाढला आहे आणि त्यामुळेच माझे नेहमीचे काम बंद आहे.
गरुड ः मग आपले नेहमीचं कार्य कधी सुरू होणार?
यमराज ः मीही त्याचीच वाट पाहत आहे. माझ्याकडे पाहतोस ना? माझा भार जास्त झाला आहे. कारण सततचे पृथ्वीतलावर येणे जाणे बंद आहे. मध्यंतरात धन्वंतरी महाराज येथेच भेटले होते. ते मला म्हणाले की, तुझ्या तब्येतीची म्हणजे देहभाराची काळजी घ्यावी. मी त्यांना म्हणालो की, अन्न ग्रहण कमी करू का? त्यावर ते म्हणाले, तो खरा उपाय नाही. व्यवस्थित खावे व पचवावे. पण गरुडा असा मुद्दाम व्यायाम मला अजून नीट जमत नाही. म्हणून सध्या तरी खाणे कमी केले आहे. उलट माझ्या रेड्यानेही माझा भार वाढला आहे, असे सांगितले आहे.
गरुड ः मग यातून एकूणच सर्वांची सुटका कधी होणार?
यमराज ः पृथ्वीतलावर सर्वत्र हाच प्रयत्न सुरू आहे. तेथील वैज्ञानिक मनुष्यगण या विषाणूवर औषधनिर्माण करण्याचा प्रयत्न करीत आहेत. कित्येकजण त्यापासून जपून दूर राहण्याचे पसंत करीत आहेत. कित्येक जण वैयक्तिक अशी जपतप, पूजाअर्चा, होमहवन करीत आहेत. पण धान्यात जसे खडे असतात तसे काही मनुष्यगण उलट त्या विषाणूचा प्रसार करण्यास कारणीभूत होत आहेत. अजून काही काळ जावा लागेल. एकदा ते विषाणू आटोक्यात येऊन सारे सुरळीत झाले की मगच माझे काम पुन्हा सुरू होईल.
गरुड ः हं… म्हणजे अजून काही काळ आपणास अनिवार्य असा आराम करावा लागेल. ठीक आहे येतो मी. (पुन्हा नमन करतो)