कोलकता – कोलकत्यात नुकतीच एक अवयवदानाची शस्त्रक्रिया झाली आणि मिझोराममधील एका नागरिकाला जीवनदान मिळाले. विशेष म्हणजे त्याच्या भावाने त्याला किडनी दान केली तर बहिणीने त्याला यकृतदान देऊन त्याचे प्राण वाचवले. ही गोष्ट आहे भारताच्या ईशान्य भागातील मिझोराम या छोट्याशा राज्यातील. लालरिनघेटा असे जीवनदान मिळालेल्या मुलाचे नाव आहे तर त्याचा भाऊ लालरिनपुईया आणि बहीण लालेनवाम्नि या दोघांनी त्याच्यासाठी अवयवदान केले आहे. कोलकत्यातील रुग्णालयात ही शस्त्रक्रिया नुकतीच यशस्वीपणे करण्यात आली.
जीव वाचवल्याबद्दल भावंडांचे आभार मानण्यासाठी आपल्याकडे शब्द नसल्याचे लालरिनघेटाचे म्हणणे आहे. मिझारोमची राजधानी एजॉल पासून 170 किलोमीटर अंतरावर असणाऱ्या लुंगलॉन हे त्यांचे गाव. त्याला दीर्घकाळापासून मधुमेहाची व्याधी आहे. कोलकत्यातील रवींद्रनाथ टागोर इंटरनॅशलन इस्टिट्यूट ऑफ कार्डियाक सायन्सेसमध्ये तो गेल्यावर्षी डिसेंबर महिन्यात उपचारासाठी आला होता. त्यावेळी त्याच्या किडनी रोपणाची गरज असल्याचे डॉक्टरांनी त्याला सांगितले. त्याचे भाऊ लालरिनपुईया हे शिक्षक आहेत. त्यांनी किडनी दान करण्याची तयारी दर्शवली. फेब्रुवारी महिन्यात डॉक्टरांनी लालरिनघेटाला सांगितले की, त्याचे यकृत अतिशय अल्प प्रमाणात काम करत असून त्याच्याही नव्याने रोपणाची गरज आहे. लालरिनघेटा हा मिझोराममध्ये शासकीय नोकरीत असून त्याला दीर्घकाळ मधुमेह असल्याने त्याचे अवयव निकामी होत गेले होते.
लालरिनपुईया म्हणतात, आम्हाला आमच्या भावाची स्थिती कळली आणि मी किडनी देण्याचा निर्णय घेतला पण यकृत कसे मिळणार असा प्रश्न होता. मात्र माझ्या दोन बहिणींपैकी लालेनवाम्निने तिच्या यकृताचा काही भाग दान करण्याची तयारी दर्शवली. लॉकडाऊनमुळे अवयव रोपणाच्या या शस्त्रक्रिया होऊ शकत नव्हत्या आणि त्यामुळे दोघेही बहिण-भाऊ कोलकत्यात भाड्याने घर घेऊन रहात होते. गेल्या आठवड्यात या किडनी व यकृत रोपणाच्या शस्त्रक्रिया यशस्वीपणे पार पडल्या. आता तिघांची प्रकृती स्थिर आहे.
शस्त्रक्रिया यशस्वी झाल्याने लालरिनघेटा खुश आहे. मात्र स्वतःच्या भावाचे आणि बहिणीचे ऋण न फेडता येण्यासारखे आहे असे तो सांगतो. लालरिनपुईया म्हणतात, माझ्या भावाला सात आणि ऩऊ वर्षांची दोन मुले आहे. त्याला आमच्या मदतीची गरज होती आणि आम्ही आमचे कर्तव्य पार पाडले. आमचे सगळ्यांचे एकजीव कुटुंब असल्यामुळे कशाचीच अडचण भासली नाही.