बीएडनंतर हिंजवडी याठिकाणी ज्ञानदानाच्या पवित्र कार्याला सुरुवात केली. काम करत असताना मामांनी सांभाळले आणि पुढे मामाच्या मुलांना त्या ठिकाणी शिक्षणासाठी घेऊन गेलो. तेथे स्वतः स्वयंपाक करून त्या मुलांना शिक्षणाचे धडे देण्यास सुरुवात केली. दरम्यान, एक मामा (माणिकराव खोरे) आणि मामी यांचं निधन झालं. आपल्या वाट्याला आलं ते इतरांच्या वाट्याला येऊ नये म्हणून त्यांच्या दोन मुलांच्या शिक्षणाची जबाबदारी पेलली. त्या दोन मुली त्यांच्या दोन चुलत्याकडे सोपवली. तिनं मामांचे प्रत्येकी दोन अशा सहा मुलांना शिक्षण देण्याचं काम केलं.
जनता शिक्षण संस्थेच्या आंबळे, वडगाव निंबाळकर, जेजुरी शाळांमध्ये काम करण्याची संधी मिळाली. यातूनच फुलवले गेले शालेय नाट्य, क्रीडा, सांस्कृतिक कार्यक्रम वक्तृत्व स्पर्धा जिल्हा स्तरावर यशस्वी केले. अध्यापनाचा समाजशास्त्र विषय असला तरी त्यात सदैव उत्कृष्टरित्या काम करणं आणि प्रखर राष्ट्रभक्ती व्यक्तीपेक्षा राष्ट्रश्रेष्ठ याच विचारसरणीतून भारतीय संस्कृतीचे जतन आणि संवर्धनासाठी नेहमीच प्रयत्नशील अतिशय साधी राहणी; परंतु उच्च विचारसरणी व परिस्थिती गरीब होती. पण विचार मात्र श्रीमंत ठेवून सरांनी शैक्षणिक गुणवत्ता चित्रकला, नाट्य, सांस्कृतिक, क्रीडा विभाग वक्तृत्व स्पर्धा, लेखन दिग्दर्शन अशा अष्टपैलू कामगिरी करीत इतिहासाचे धडे विद्यार्थ्यांना दिले. छ. शिवाजी महाराज, छ. संभाजीराजे महाराजांचा इतिहास विद्यार्थ्यांपुढे मांडला.
जेजुरीमध्ये स्वतःच्या मुलाला शिवाजी महाराजांचा वेष करून घोड्यावरून बसवून मिरवणूक काढली. सार्वजनिक शिवजयंती उत्सवाचे अतुलनीय यश म्हणजे संभाजी खोरे, निलेश जगताप सारखे शिवव्याख्याते तयार होवून आज महाराष्ट्रभर शिवाजी महाराज, संभाजी महाराज यांचा इतिहास समाजापुढे मांडला जात आहे. शिवव्याख्याते निलेश जगताप आणि रमेश शेरे व इतर सहकार्याच्या मदतीने शिवराष्ट्र संघटना स्थापन करून शिवजयंती उत्सव सुरू केला. तसंच राष्ट्रमाता जिजाऊ व क्रांती ज्योती सावित्रीबाई फुले यांच्या संयुक्त जयंतीनिमित्ताने राज्य स्तरीय वक्तृत्व स्पर्धांचे आयोजन केले. शिवजयंती आयोजनात सूरज दरेकर आणि रमेश शेरे यांची मदत झाली.
– शब्दांकन :
रणजित खारतोडे, जवळार्जुन