पुणे – स्त्रीच्या ठायी असलेल्या कर्तृत्व आणि समर्पण वृत्तीच्या दर्शनाने उपस्थित प्रत्येक रसिक नतमस्तक झाला. दैनिक “प्रभात’चा पहिल्या नारी सन्मान 2020 हा सोहळा मोठ्या थाटात संपन्न झाला. स्वमग्न मुलांची आई अशी ओळख असलेल्या सुनीता लेले यांना नारी पुरस्काराने सन्मानित करण्यात आले. यावेळी प्रेक्षकांनी टाळ्यांच्या गजरात त्यांच्या कर्तृत्वाला सलाम केला.
सुनीता लेले यांचा अल्पपरिचय
आपल्या सभोवती आपण आत्ममग्न अथवा अन्य दिव्यांगांना पाहिले की हुरहुर लागते. मनात थोडी सहानुभूती निर्माण होते. मात्र त्यांना सहानुभूती नको असते, त्यांना समजून घेणारी व्यक्ती हवी असते. अशी व्यक्ती जी त्यांच्या व्यक्त न केल्या जाणाऱ्या अथवा करता येऊ न शकणाऱ्या भावनाही ध्यानात घेत त्यांची अडचण सोडवू शकेल. सौ. सुनीताताई लेले त्यापैकीच एका. आपला स्वत:चा मुलगा आत्ममग्न असल्याचे त्यांना जेव्हा कळले, तेव्हा इतर कोणत्याही मातेची जी अवस्था झाली असती तशीच त्यांची झाली असणार. मात्र, त्या खचल्या नाहीत. त्यांनी धीराने या स्थितीचा सामना करायचे ठरवले. अशा मुलांकडे स्पेशल लक्ष द्यावे लागते. त्यांच्या गरजा आणि अपेक्षा वेगळ्या असतात. त्याकरता आपल्यालाच अगोदर विशेष तयारी करावी लागते. हे सुनीताताईंच्या लक्षात आले.
त्यानुसार त्यांनी अगोदर स्वत:त बदल घडवला. त्याकरता जे विशेष प्रशिक्षण घ्यावे लागते ते घेतले. मात्र, जसा काळ गेला तसे त्यांच्या लक्षात आले की, आपली जी समस्या आहे, ती अन्य मातांची अथवा पालकांचीही असणार. प्रत्येक मुलाकडे विशेष लक्ष देणारी व्यक्ती तर हवी. मात्र त्या व्यक्ती येणार कुठून? मग त्यांनी आपल्या मुलासोबतच अशा विशेष मुलांना प्रशिक्षण देण्यासाठी साद या संस्थेची स्थापना केली. पन्नास विशेष मुलांसाठी पाच शिक्षक मिळू शकतात. मात्र पन्नास मुलांच्या पन्नास माताच जर त्यांच्या शिक्षिका झाल्या तर…, असा विचार त्यांनी केला. या आव्हानातही त्यांना संधी दिसली. प्रत्येक मुलाला त्याची आईच चांगले ओळखू शकते. या विचारातूनच त्यांनी या आत्ममग्न मुलांच्या मातांनाच प्रशिक्षण देण्यास सुरूवात केली. त्याकरता त्यांनी विशिष्ट कार्यक्रम आखला.
केवळ पुणे शहरातीलच नव्हे, तर आसपासच्या गावांतील विशेष मुलांच्या मातांनाही त्यांनी प्रशिक्षण दिले. एकातून दुसरा असा हा प्रसार होत गेला आणि अशा प्रशिक्षित मातांची अर्थात शिक्षिकांची एक साखळीच तयार झाली. विशेष मुलांना सांभाळण्यासाठी दोन हात पुरेसे नसतात. त्याकरता अष्टभूजाच असावे लागते. सुनीतताईंनी त्यांच्यासमोर आलेले आव्हान यशस्वीपणे तर पेललेच, पण त्यांच्यासारख्या असंख्य मातांनाही या आव्हानाला सामोरे जाण्याची प्रेरणा दिली, उभारी दिली, जिद्द दिली आणि त्याकरता त्यांना शक्य ती सगळी मदतही केली.
आत्ममग्न मुलगा अथवा मुलगी ही समस्या नाही. त्यांचे भावविश्व थोडे वेगळे असते एवढेच. त्यांच्या या विश्वात डोकावले की त्यांच्या निरागसतेचा, निर्मळतेचा आनंद घेता येतो. या आनंदातून त्यांचे आणि त्यांच्या रक्ताच्या नात्यातल्या मंडळींचेही आयुष्य सुखकर आणि आनंददायी करता येते. सुनीताताई लेले यांनी ते करून दाखविले. त्यांच्या या कार्याला “प्रभात’च्या हार्दीक शुभेच्छा.