-अमोल रामकृष्ण मिटकरी
बारामतीतील शारदा व्याख्यानमालेच्या त्या दिवसापासून मी दादांच्या “मेसेज’ वर संपर्कात असायचो. अशा धाडसी व्यक्तिमत्त्वाबद्दल जाणून घ्यायला व त्यांच्या मार्गदर्शनात काम करायला कुणाला आवडणार नाही बरं? मागील 15 वर्षे फक्त सामाजिक क्षेत्रात व्याख्याता म्हणून वावरणाऱ्या या व्यक्त्याला नवे वळण मिळेल असे मनीमानसी नव्हतं.
बारामतीचे किरणजी गुजर, अमोल काटे व सुधीर पानसरे यांच्याशी संवाद होताच. मात्र मी माझी इच्छा श्री. किरण गुजर यांचेकडे व्यक्त केली व त्यांनीच भेटीचा योग आणला. बी4 बंगला मुंबई! धनंजय मुंडे साहेबांच्या निवासस्थानी मी प्रथम दादांशी प्रत्यक्ष भेटलो. यावेळी छगन भुजबळसाहेब व जयंतजी पाटील साहेबही उपस्थित होते.
माझा मानस मी दादांसोबत बोलून दाखवला व परतीच्या “अकोला’ प्रवासाला निघालो. अपेक्षा होती ती आदरणीय पवार साहेबांच्या राष्ट्रवादी कॉंग्रेस पक्षात एखादं पद मिळण्याची! मी “सरचिटणीस’ झालो त्या दिवशी “शिवनेरी’वर शिवस्वराज्य यात्रेचा एल्गार सुरू झाला. ऑगस्ट 2019 ला भाजपा व सेनेच्या यात्रा व त्याविरुद्ध माझ्या पक्षाची “शिवस्वराज्य यात्रा’ या यात्रेत मी स्वत:हून सहभागी झालो. वैजापूर जि. औरंगाबादला ही यात्रा आली. तेथून मी या यात्रेचा एक कार्यकर्ता झालो.
दादांना भेटलो. दादा मला जेवायला सोबत बसवायचे. गाडीत सोबत घ्यायचे, पत्रकार परिषद, बैठका, सभा, देवदर्शन आदी ठिकाणी अगदी बाजूला बसवायचे. प्रवासात दादा मोकळे बोलायचे. दादा वैचारिक व वैज्ञानिक चर्चेत तसेच राजकीय अनुभवात खासदार डॉ. कोल्हे व मी, आमच्याशी मनमुराद बोलायचे. दादांचा दिनक्रम सकाळी 6 वाजता सर्व आटोपून सुरू व्हायचा तो रात्री उशिरापर्यंत. शिवस्वराज्य यात्रेदरम्यान मी दादांकडून खूप काही शिकलो.
निंतुर पायरी येथे माझे स्वास्थ्य बिघडले. तेव्हा दादांनी माझी एखाद्या पित्याप्रमाणे काळजी घेतली. प. महाराष्टात पूर परिस्थिती निर्माण झाली तेव्हा शिवस्वराज्य यात्रा थांबविण्यात आली. या 15 दिवसांत दादांनी मला ऐकले नव्हते, ही खंत मनाला बोचत राहिली.
मी दुसरा टप्पा येण्याची वाट पाहत होतो व तो दिवस आला. वाशिम जिल्ह्यातील कारंजा येथे दादा व मुंडे साहेबांनी सोबतच मला ऐकले व तेथूनच मी दादांच्या आवडीचा झालो, असे माझे मत आहे. पुढे विदर्भ, मराठवाडा, मी दादांसोबत पिंजून काढला व यात्रा संपली. हजारोंच्या, लाखोंच्या सभा मी दादांमुळे गाजवू शकलो. महाराष्ट्र ढवळून निघाला. भाजपाचे पितळ उघडे पाडण्यात मला मिळालेली संधी मी नाही सोडली.
पुढे विधानसभेचे वारे वाहू लागले. उमेदवार चाचणी सुरू असताना मी पुणे येथील बारामती होस्टेलला गेलो होतो. त्यावेळी दादांनी मला सुप्रियाताईंच्या बाजूने बसविले. माझा परिचय जवळ जवळ सर्वांसोबत झाला होताच. पुढे मला दादांनी “स्टार प्रचारकांच्या यादीत स्थान दिले. दादांनी माझी वाढत जाणारी मागणी पाहून मला नव्या गाडीची व्यवस्था करून दिली व मा. जयंतजी पाटील साहेबांसोबत मला हेलिकॉप्टरची व्यवस्थाही! स्वत:चे हेलिकॉप्टर नाकारून मला हवाई प्रवास घडविणारे दादा खरेच खूप खूप वेगळे आहेत.
मला 62 सभा घेता आल्या. निवडणुका झाल्या, निकाल लागले व “महाविकास आघाडी’ सरकारमध्ये दादा महाराष्ट्राचे तिसऱ्यांदा उपमुख्यमंत्री झाले. 10 जानेवारी, 2020 च्या बारामती नगरीतील त्यांच्या नागरी सत्कार सोहळ्यात दादांनी मला प्रमुख उपस्थितांचा महासन्मान दिला. काही दिवसांनी दादांच्या पुण्यातील एका कार्यकर्ता मेळाव्यात दादांनी “पहिल्यांदा कुणाला आमदार करणार तर अमोल मिटकरीला हे मीडियावर जाहीर केले व तेव्हाच माझं विश्व बदललं.
“दादा बोलतात ते करतात’, हे मी अगोदरच दोन गोष्टींवरून अनुभवलं होतं. एक म्हणजे विजय शिवतारे हे तर दुसरं गोपीचंद पडळकर यांचे दारुण अध:पतन! आता दादा मला आमदार करतील हे जवळपास पक्कं ठरलं होतं. 14 मे, 2020 हा संभाजी महाराज जयंतीदिनीच पवार साहेबांच्या आशीर्वादाने व दादांच्या पुण्याईने वक्ता अमोल मिटकरी महाराष्ट्र विधानमंडळाच्या विधानपरिषदेचा सदस्य झाला.
आज रोजी शून्य भांडवलावर, जातीचे वलय, राहतो त्या भागात नसलेला, एक कोरडवाहू शेतकऱ्याचा अल्पभूधारक भूमीपुत्र! आज जबाबदार सभागृहाचा सदस्य बनला. फक्त राष्ट्रवादी कॉंग्रेस पक्षाच्या या वरिष्ठ नेत्याच्या आशीवार्दाने व अजितदादांच्या पुण्याईने बिनविरोध निवडून आलो.
आज अजितदादांच्या आयुष्याला 60 वर्षे पूर्ण होताहेत. दादांचं वेगळेपण व कर्तृत्व माझ्या आवाक्याबाहेरचे आहे. ते मला शब्दात मांडणं अशक्य आहे. माझ्या सारख्या अतिसामान्य कार्यकर्त्याला दादांनी आकार दिलायं. वामनदादा कर्डकांच्या भाषेत सांगायचे झाल्यास
“होतो मातीत पडलेला,
होतो मातीत रखडलेला,
माझे सोनेच केले रे!
एका मोठ्या सराफाने…’
दादांमुळे आज माझा राजकीय पुनर्जन्म झालायं. पुढील वाटचाल निश्चितचं आव्हानात्मक आहे. राजकीय आव्हानाला पेलायचं अग्निदिव्य नामदार अजितदादांमुळे मी लिलया पेललं. यात मला शंका नाही. महाराष्ट्रातील तमाम शेतकरी कष्टकऱ्यांच्या व अखंड बहुजन समाजाच्यावतीने आदरणीय नामदार अजितदादा पवार साहेब यांना वाढदिवसाच्या कोटी कोटी शुभेच्छा! दादा शतायुषी व्हा!
मला आठवतो बारामतीतील 6 मे, 2019च्या शारदा व्याख्यानमालेतील तो ऐतिहासिक दिवस! नगरसेवक श्री. किरण गुजर यांनी “छत्रपती संभाजी महाराज’ या विषयावर पुष्प गुंफायला व्याखाता म्हणून बोलावले होते. शनिवार असल्यामुळे उद्घाटनाला श्री. अजितदादा येणार होते, असे कळताच माझ्या हृदयाचा ठोका चुकला. दादा आले, स्टेजवर माझी विचारपूस केली. उद्घाटन केले व निघून न जाता चक्क प्रेक्षकात जाऊन मला ऐकायला बसले.
हा प्रसंग माझ्यासाठी एक मोठे आव्हान ठरला. मी शर्थीचे प्रयत्न करून व्याख्यान ठोकले. व्याख्यान संपल्यावर दादा बोलतीलच, असे वाटले मात्र दादा कार्यकर्त्याच्या गराड्यातून सरळ न बोलता निघून गेले. त्यानंतर माझं काही चुकलं तर नसेल ना? या भीतीपोटी मी दादांशी बोलायचा प्रयत्न करू लागलो. दादांचा मोबाइल नंबर मिळवला, मात्र फोन करायचं धाडस होईना. दादा शिस्तीचे कडक, कामात प्रचंड व्यस्त. त्यांच्या कामाचा आवाका अफाट, शिवाय स्पष्टवक्ते. त्यांच्याशी कसं बोलावं? की मेसेज करावा? काही सुचेना.
मात्र माझा रांगडा बिनधास्त स्वभाव पणाला लावून मी दादांना मेसेज केला व काही तासांत दादांचा फोन आला. हॅलो, अजित पवार बोलतोय, भाषण जोरात झालं त्या दिवशी. मी दौंडला निघून आलो. असे बोलून दादांनी मला काय उर्जा दिली, हे केवळ मलाच माहिती! जणू एका सराफाने सोन्याचा दागिनाच घडवावा.
– अमोल रामकृष्ण मिटकरी, सदस्य, वि.प.विधीमंडळ