देखैं मनुष्यजात सकळ । हें स्वभावता भजनशीळ। जाहलें असे केवळ । माझ्याचि ठायीं ।।67।। म्हणौनि अभेदीं भेदु देखती । यया अनाम्या नामें ठेविती । देवी देवो म्हणती । अचर्चातें ।।69।। जे सर्वत्र सदा सम। तेथ विभाग अधमोत्तम। मतिवशें संभ्रम । विवंचिती ।।70।।
श्री ज्ञानेश्वरीतील चौथ्या अध्यायात संत ज्ञानेश्वर महाराज म्हणतात, प्रत्येक माणूस स्वभावत: भजनशील आहे. मनुष्याने कशाचीही भक्ती केली तरी तो भगवंताचीच भक्ती करत असतो.
आपल्या वाट्याला आलेले कर्म कौशल्याने केले तरी ती भक्तीच आहे. परंतु भगवंताचे वास्तव स्वरूप माहिती नसल्याने ती व्यापकाची भक्ती घडत नाही. व्यापकाचे ज्ञान नसल्यामुळे देवा-देवांमध्ये भेद निर्माण झाले आहेत.
व्यापक परमात्म्यालाच वेगवेगळी नावे दिलेली आहेत. त्याला रूप नाही पण वेगवेगळी रूपे दिलेली आहेत. मुळात तो व्यापक आहे.