सर्व्हायकल स्पॉंडीलायटिसची लक्षणे म्हणजे मानेच्या भागात मणक्याच्या हाडांची असाधारण वाढ, मानेच्या मणक्यांमधील गादीचे (यांना मणक्यांमधील चकत्या म्हणतात) खराब होणे, बाहेर येणे आणि त्याच्यावर कॅल्शियम साठून राहणे.
मध्यमवयीन आणि वयस्कर व्यक्तींमधे, मानेच्या मणक्यांमधे काही प्रमाणात खराब होण्याची स्थिती आढळणे सामान्य आहे आणि त्याची काही लक्षणं दिसून येत नाहीत. मणक्यांच्या मधल्या चकत्या झिजल्यामुळं नसा दाबल्या जातात आणि सर्व्हायकल स्पॉंडीलायसिसची लक्षणं दिसू लागतात. साधारणतः पाचव्या आणि सहाव्या (सी 5 / सी 6), सहाव्या आणि सातव्या (सी 6 / सी 7) किंवा चवथ्या आणि पाचव्या (सी 4 / सी 5) मानेच्या मणक्यांना हा त्रास होतो.
सर्व्हायकल स्पॉंडीलायटिस – लक्षणे
मानेच्या भागात वाढत्या प्रमाणात झीज होऊन बदल होणा-या व्यक्तींना कोणतीही लक्षणं आणि अस्वस्थता जाणवणार नाही. ज्यावेळी मानेतील नसा किंवा पाठीचा कणा ताणला जातो किंवा दाबला जातो त्यावेळी सामान्यतः लक्षणे दिसतात. त्यामधे पुढील गोष्टी समाविष्ट आहेतः
1. मानदुखी, याची वेदना हात आणि खांद्यांमधेही (पसरते) जाणवते.
2. मान आखडणे आणि डोक्याची हालचाल मर्यादित होणे
3. डोकेदुखी, विशेषतः डोक्याच्या मागच्या भागात (ऑस्सीपेटल डोकेदुखी)
4. खांदे, हात किंवा दंडांमधे मुंग्या येणे, दाह होणे किंवा संवेदना हरवणे
5. मळमळणे, उलट्या होणे जडपणा किंवा भोवळ येणे
6. स्नायू कमकुवत होणे किंवा खांदे, हात किंवा दंडांचे स्नायू खालावणे
7. पाय कमकुवत होणे आणि पोटातील हालचालींचे नियंत्रण नष्ट होणे (जर पाठीचा कणा दाबला गेला असेल तर)
सर्व्हायकल स्पॉंडीलायटिस – व्यवस्थापन
उपचारांची उद्दीष्टं पुढीलप्रमाणेः
1. नसा दाबल्या गेल्यामुळं होणारी वेदना आणि अन्य लक्षणांपासून मुक्ती मिळवणे
2. पाठीचा कणा किंवा नसांच्या मुळांचं कायमचं नुकसान होणं टाळणे
3. आणखी झीज होणं टाळणे
ही उद्दीष्टं पुढील उपायांनी गाठता येतातः
1. मानेचे स्नायू भक्कम करण्यासाठी व्यायाम करणे फायदेशीर ठरु शकते परंतु ते केवळ डॉक्टरांचा सल्ला घेऊनच करावे. असे व्यायाम हे एक भौतिकोपचार तज्ञाकडून शिकता येतात आणि घरी नियमितपणे करता येतात.
2. मानेची कॉलरः मानेची कॉलर वापरुन मानेची हालचाल नियंत्रित करण्याव्दारे वेदना कमी करता येते.