ज्याची मी युगानुयुगे वाट पाहिली, ज्याच्या अधीन हा आत्मा अर्पण करावा, अन् ज्याच्या चरणांशी शेवट व्हावा, असे वाटले तो माझा कृष्ण मला भेटेल? होय, ज्याच्या दर्शनासाठी तळमळत होते, ज्याच्याशी मनातून भांडत होते, ‘का वेदना देतोस मला? माझ्यावर प्रेम करतोस म्हणून का?’ तो माझा सखा, सोबती, सहचर, माझं आराध्य, माझा विश्वास, माझा कृष्ण मला भेटेल? देव सहज कुणाला नाही भेटत ना?
तपश्चर्या करावी लागते, ती केलीय अगदी जीव जाईपर्यंत! देवाच्या वाटेवर काटे, खचखळगे असतात ना? पाय रक्ताळतात, वेदना ठसठसते, कधी कधी चालणेही मुश्किल होते. पाठीमागे जावे की पुढे, हेही समजत नाही अशा वेळेस! वेदना सहन करत आर्त व्याकुळतेने नुसते त्या दूरवरच्या वाटेवर विमनस्कपणे पहात राहावे लागते. किती कठीण, असह्य असते ही वेळ! पण तीही मी पाहिलीय केवळ तो नक्की भेटेल या आशेने…!
अनेकदा वाटले या दुनियेत तो नसावा, मग का खोट्या आशेवर मी तडफडतेय? पण आतला आवाज सांगत होता. इथवर आलीच आहेस तर अजून चालत रहा. नाही मिळाला तरी, किमान मार्ग अर्ध्यात सोडल्याचे दुःख तुला होणार नाही.
लहानपणापासून त्याचा ध्यास घेतलाय तर तो नक्कीच खोटा नसणार! किंवा कृष्ण कदाचित खोटा असेलही! पण मीरा कशी खोटी असेल? म्हणून मी मीरा होणे पसंद केले.
पण मीरेचा तो प्रवासही सहज सोपा नव्हता. साऱ्या भौतिक नात्यांचे पाश, असंख्य जीवघेणे वाक्बाण सहन करत निरपेक्षपणे भौतिकाकडून अभौतिकाकडे स्थितप्रज्ञ रहात कोरडे जगणे! अचेतन मूर्तीस पती मानत, द्वैताचे विषारी तीक्ष्ण बाण सहन करत अद्वैतासाठी स्थितप्रज्ञ राहणे! वाट्याला आलेले सर्वच विष पचवत फक्त नजरेसमोर कृष्णाला ठेवणे! दृष्याकडून अदृष्याकडे…
हा मीरेचा प्रवास मनात ठेवून चालत आलीय; कारण त्याचं अस्तित्व जाणवतेय मला. अन् या एकाच छोट्याशा हिरव्या अंकुराला जपत इतक्या विराण वाळवंटाचा प्रवास पार केला. फार काही नाही तुझ्यासाठी आणले, ओंजळीतली ती ताजी प्राजक्तफुले तुझ्याच चरणांवर वहायला आणलीत! त्यांचेही निर्माल्य झालंय, पण याच्या पलीकडे तुला अर्पायला या मीरेकडे काहीच नाही.
जिने सर्वसंगपरित्याग केलाय तिच्याकडे कुठली मोत्यांची ओंजळ असणार तुला भेट द्यायला? जिने तुझ्या नावाची माला स्वतःच परिधान केलीय तिने तुला कुठले सुवर्णहार आणावेत, तुला खुश करण्यासाठी ?? जी स्वतःच निर्मोही आहे, तिने तुला कुठून उंची भेटवस्तू आणायच्या? इथपर्यंत आलेय फक्त एक शुद्ध मन अन रक्ताळलेले पण प्रेमाने भरलेले हृदय, अन् शुद्ध भाव तुझ्या चरणी अर्पण करायला ! आसवांची अन भावफुलांची ही ओंजळ तुझ्या चरणी अर्पण !!
– सुचित्रा पवार